Levemir

Levemir to insulina detemir – długo działająca insulina ludzka modyfikowana w celu przedłużenia czasu działania. Preparat stosowany jest w leczeniu cukrzycy typu 1 i typu 2 u dorosłych, młodzieży oraz dzieci w wieku powyżej 2 lat. Levemir zapewnia równomierne działanie przez około 18–24 godziny, umożliwiając utrzymanie stabilnego poziomu glukozy we krwi między posiłkami i w nocy. Lek jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań w wkładach do wstrzykiwaczy oraz ampułkach.

Skład

Substancja czynna: insulina detemir – 100 j.m./ml.

Substancje pomocnicze: glicyna, fenol, metakrezol, chlorek sodu, wodorotlenek sodu lub kwas solny do regulacji pH, woda do wstrzykiwań.

Wskazania do stosowania

• Leczenie cukrzycy typu 1 u dorosłych, dzieci i młodzieży.
• Leczenie cukrzycy typu 2 wymagającej terapii insulinowej.
• Utrzymanie stabilnego poziomu glukozy między posiłkami i w nocy, często w połączeniu z insuliną krótko działającą.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie w zależności od wieku, masy ciała, poziomu glukozy i sposobu odżywiania pacjenta.

Dorośli: zazwyczaj 1–2 wstrzyknięcia dziennie, w tym samym czasie każdego dnia, często w połączeniu z insuliną krótko działającą przed posiłkami.

Dzieci i młodzież: dawkowanie ustalane indywidualnie przez lekarza.

Sposób podawania: wstrzyknięcia podskórne w okolice brzucha, uda, pośladka lub ramienia. Nie stosować domięśniowo ani dożylnie.

Czas stosowania: przewlekłe, zgodnie z zaleceniami lekarza.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na insulinę detemir lub którykolwiek składnik preparatu.
• Hipoglikemia lub ryzyko jej wystąpienia.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Monitorować poziom glukozy, aby uniknąć hipoglikemii.
• Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, wątroby, chorobami serca lub zaburzeniami hormonalnymi.
• Nie stosować w ostrych stanach hipoglikemicznych.
• Pacjent powinien znać objawy hipoglikemii i sposoby jej przeciwdziałania.

Działania niepożądane

• Najczęstsze: hipoglikemia, reakcje miejscowe w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, świąd, obrzęk).
• Rzadko: reakcje alergiczne uogólnione, obrzęki obwodowe, zmiany masy ciała.
• Bardzo rzadko: lipodystrofia w miejscu wstrzyknięcia, reakcje nadwrażliwości typu natychmiastowego.

Interakcje z innymi lekami

• Leki obniżające poziom glukozy: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory ACE, kwas acetylosalicylowy – mogą nasilać działanie insuliny.
• Leki podwyższające poziom glukozy: glikokortykosteroidy, hormony tarczycy, sympatykomimetyki – mogą zmniejszać skuteczność insuliny.
• Alkohol może nasilać lub zmniejszać działanie insuliny w zależności od spożytej ilości i stanu odżywienia.

Stosowanie w szczególnych grupach pacjentów

Dzieci powyżej 2 lat: dawkowanie ustala lekarz indywidualnie; konieczne jest monitorowanie glikemii.

Ciąża i karmienie piersią: stosowanie możliwe po konsultacji z lekarzem, jeśli korzyści przewyższają ryzyko.

Osoby starsze: zwykle nie wymaga zmiany dawkowania, należy monitorować tolerancję i ryzyko hipoglikemii.

Przechowywanie

Przechowywać w lodówce w temperaturze 2–8°C. Nie zamrażać. Po pierwszym użyciu lub wyjęciu z lodówki wkład lub ampułkę można przechowywać w temperaturze do 30°C maksymalnie przez 42 dni. Chronić przed światłem i trzymać w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Levemir to długo działająca insulina detemir, stosowana w leczeniu cukrzycy typu 1 i 2. Lek zapewnia stabilną glikemię między posiłkami i w nocy, często w połączeniu z insuliną krótko działającą. Podaje się go podskórnie, a dawkowanie ustala lekarz indywidualnie. Regularne monitorowanie poziomu glukozy oraz stosowanie zaleceń lekarza jest kluczowe dla skutecznej i bezpiecznej terapii.